Wandtapijten in Gobelintechniek

Lydi Ubbels-Geusebroek

Gobelins zijn geweven wandkleden waarbij de gekleurde inslaggarens naast elkaar en draad voor draad boven elkaar op een schilderachtige manier in de scheringdraden worden gelegd, om zo het gewenste beeld te vormen. De traditie van het beeldweven of gobelinweven, dateert al uit de tijd van de Kopten.

Gobelin is een eigennaam van een Franse verversfamilie uit de 16e eeuw. Door Hendrik IV werden twee vlaamse tapijtwevers uitgenodigd om de Franse tapijtindustrie op te zetten in het huis van de Gobelins. Lodewijk XIV heeft rond 1662 de Manufacture Royale des Gobelins opgericht. Tot op de dag van vandaag worden hier nog steeds wandtapijten, gobelins, geweven.

Daar gobelins zeer kostbaar zijn door de arbeidsintensieve manier van weven, komen de meeste opdrachten van de Staat.

De kunst van het gobelinweven bereikte in de 14e eeuw zijn hoogtepunt door de op natuurlijke wijze geverfde garens, het beperkte kleurgebruik en de soberheid van het ontwerp.

Een belangrijke functie bij de weverijen had de cartonnier. Een cartonnier tekende op ware grootte het carton voor de vervaardiging van een gobelin.

Hij vertaalde de vóórontwerpen in termen van wol en zijde.

Later, in de 16e en meer nog in de 17e eeuw ging in de tapijtkunst de schilderkunst overheersen. Kunstschilders kregen de leiding over de ateliers.

Door de Franse revolutie werd de tapijtnijverheid stilgelegd. Veel wandtapijten werden vernietigd en de Vlaamse ateliers verdwenen.

Pas na de Tweede wereldoorlog komt er weer een opleving door de Franse schilder Jean Lurçat. Hij raakt geboeid door de weefkunst en gaat gobelins ontwerpen met een beperkt kleurgebruik.

Nu in de 21e eeuw is de belangstelling voor gobelins weer tanende. In Frankrijk zijn er nog enkele ateliers die hoofdzakelijk voor de Staat of voor de rijke oliestaten gobelins vervaardigen.

Lydi Ubbels is gefascineerd door de mogelijkheid om met gekleurde draden een weefsel te maken en daarin haar eigen beelden en emoties te vertalen.

Zij is nu ongeveer 20 jaar als gobelinontwerpster en weefster bezig. De techniek van het gobelinambacht boeit haar nog steeds.

Door het exposeren van haar werk, het verzorgen van diapresentaties en het geven van lessen, wil zij proberen de belangstelling voor de traditie van het gobelinweven in stand te houden.

Lydi Ubbels heeft meerdere tentoonstellingen in verschillende galerijen en musea gehad in Nederland. Voor meer informatie over de tentoonstellingen kunt u naar de informatie pagina.

Klik op de foto om de fimpjes over de weefgetouwen te zien

Kunstwerken

Seizoen

Voorjaar

Op het laatste stukje schering dat ik na "Samenzijn" nog op het getouw had staan wilde ik de komende lente met al zijn tere kleuren verbeelden.

Met vogel- en bladvormen wilde ik, met een beperkt kleurgebruik en door toepassing van hachures, een lenteachtig beeld oproepen.

Het geheel wordt ingekaderd door de meegeweven donkerblauwe rand.

Toen het kleed klaar was, liet ik het aan een vriendin zien die zojuist nieuwe meubelen had besteld.

Zij was verbaasd dat de kleuren van haar inrichting terugkwamen in het kleed.

Voor mij was dit een verrassing want ik wist nog niets van haar aanschaf, zij heeft het kleed direct gekocht en het past uitstekend bij haar interieur.

Zomer

In de zomer van 1989 was op een avond alles rood gekleurd door het Noorderlicht.

De aanleiding voor mij om dit weer te geven in een wandkleed.

Het rood wilde ik in verschillende nuances verwerken en mijn beeld helemaal vanuit de gobelintechniek vormen, waarbij geen herkenbare vormen zouden ontstaan.

Het beeld moest wel iets landschappelijks krijgen.

Door het gebruik van hachures en galen wilde ik het die uitstraling geven.

Aan de onderzijde van het kleed ben ik met de donkerste roden begonnen en heb naar een lichte horizon toegewerkt.

Vanaf de horizon werd de wol van licht naar donker ingelegd.

Herfst

Na een herfstwandeling in Amerongen ben ik begonnen met het laatste kleed van de serie "De vier seizoenen".

De kleurenpracht van het afgevallen blad en het gouden licht door de bomen wilde ik thuis in de kleuren van de wol terugvinden.

De donkere dagen deden hun intrede en het was vaak moeilijk om de herfsttinten in mijn herinnering terug te halen.

Toch was ik tevreden toen het kleed van het getouw kwam.

Door met de donkere tinten te zijn begonnen en naar een lichte horizon te hebben toegewerkt, wordt de sfeer uitstekend weer gegeven.

Winter

Tijdens een busrit in de vroege ochtend van een wintese dag tussen Bergambacht en Stolwijk, was het lnad bedekt met een dun laagje rijp.

De lucht had schitterende winterkleuren; de inspiratie voor mijn wandkleed "Winter" was geboren.

Bij dit kleed wilde ik de horizon laag houden.

Met lichte kleuren ben ik onderaan begonnen waarna bij de horizon de donkere tinten verschenen.

De luchtpartij heb ik van licht naar donker opgebouwd.

Evenals bij de twee voorgaande kleden heb ik in het hele kleed lijnen gevormd d.m.v. galen die het beeld extra versterken.

Kleinkinderen

Daan's droom

Pepijn's poëzie

Finn's fantasy

Groei

Groei 1

Groei 2

Groei 3

Overige Kunstwerken

Wanhoop

Appels

Carnaval des Animaux

Lente

Kleurexplosie

Samenzijn

Melktijd

Uitgelopen Kleur

Tulpen van Mirelle

Rodelap

Verhuizing

Anemoon

Zomer 2001